-
1 colorem mutare
перемениться в лице -
2 color
ōris m.colorem ducere V — принимать цвет, окрашиваться2) краска, краситель ( colores terere PM)3) цвет лица (albus O; suavis C)colorem mutare H, Q etc. (perdere O) — перемениться в лице или побледнетьhomo nulli (= nullīus) colons погов. Pl — неведомый человек (незнакомец)4) красивый цвет лица, приятная наружность, красота (robur et c. L)quo fugit Venus, heu, quove color? H — увы, куда скрылись любовь и красота?5) внешний вид, (преим. блестящее) состояние, положение ( civitatis C)omnis Aristippum decuit c. H — Аристипп приноровлялся к любым обстоятельствам6) колорит, оттенок ( pigmentorum C); манера, стиль (orationis antiquae Sen; tragĭcus H); отпечаток, налёт ( urbanitatis C)7) яркий цвет, pl. цветы (aspĭce, quos submittit humus formosa colores Prp); прикрасыaliquem colorem dicere J — стараться выгородить (оправдать) кого-л.8) вид, предлогillo colore Dig — в этой форме или под этим предлогом
См. также в других словарях:
VESTIS — primi hominis innocentia fuit, cui postquam iniquitas successit, vidit se nudum esse, et consutis foliis fecit sibi subligacula, Genes. c. 3. v. 7. ut sic membris minime honestis honorem circumponeret, prout loquitur Paulus 1. Corinth. c. 12. v.… … Hofmann J. Lexicon universale
JOHANNES II — I. JOHANNES II. A. C. 1090. sussessit, praefuitque, donce urbs a Latinis capta est. Genebr. in Chron. II. JOHANNES II. Cappadox, A. C. 517. sub Iustino Imp. Eutychem, Nestorium, Severum, aliosque condemnavit, Conc. Chalcedonense recepit, Synodo… … Hofmann J. Lexicon universale